این هفته های آخر عجب گذرد
وای امون از دست این آرین. چه لگد ها و وول هایی می خوره. دیگه دردناک شده و نفس گیر. حسابی مامانو کیک بوکسینگ می کنه. جا براشون تنگ شده و فکر میکنم داره آماده میشه که بیاد بیرون. چند روز پیش با بابایی رفتیم دکتر. قلبت مثله همیشه تند میزد و فشار مامان 12 بود. قرار شد وقت تولدت رو اول فروردین بذاره تا متولد 1393 بشی. امید وارم هر وقت صلاحه بیای. دیگه نمیتونم زیاد بشینمو برات بنویسم چون همین الان داری تکون میخوری و منم گرممه و طاقت ندارم بشینم. بای
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی